"Wat Heeft der SMEEDE Const, op Welgegronde Gronden, En luyst gepaste Maet al Vonden uyt gevonden. Ten goede van den Mensch: Besie den VINGERHOET, Hoe noodigh is hy ’t Volck, dat NAELDEN bruyken moet. Wie kan de Wonderheyt nae’t Wonders cysch bepaelen, Wanneer hy door een POMP siet ’t Waeter opwaerts haelen! Hoe konmen nu ter Tyt den Vyand Weederstaen, Soo VYERSLOT en MUSQUET wierd uyt het Land gedaen Was’t HARNASCH en het SWEERD niet in gebruyck gebleeven, Wy waeren Overlangh den Vyand Opgegeeven. Het Snydend MES den Menschen geen kleyn gemack bereyd, Het KOOPER en het TIN heeft ook syn Nuttigheyd. Wat Goedren konden syn Bewaert voor diefsche Guyten, In dienmen door het SLOT die Schelmen niet hiel Buyten: In ’t kort, daer Leeft geen Mensch in Groot of Kleyn besit, Die niet en heeft van doen de Conste van een SMIT. Maer wyl wy spreeken in het kort van ’t Gild der SMEEDEN So laet ons Verder gaen en noch wat Hooger Treeden: SMEED Nimmer Leugen, die de Siele sterven doet; SMEED Nimmer Boose Lust, ten Brand van u Gemoed. SMEED Nimmer eenigh Quaet en soo het moght ontfonken, Soo LESCHT in aller haest die Kanckerige VONCKEN: Maer SMEED in Teegendeel in alle Deelen uyt, Al watter Eerlyck is, en Lieflyck, en Wel luyt. En soo ghy dit Betraght, beneevens God te vreesen, Ghy sult in waere daed een Dapper AENBEELD weesen. Waer op, in dien de Wind der Plagen lobs eens Buyd, Den HAMER van de Straf met Maght te rugge Stuyt. WILS en HEEMERT Bey als DEEKEN, LOFVELT die de Bus Bewaerd, Hebben ’t Bord Hier Opgesteken, Met een Wensch van ’t GILDS Welvaert.